Sil Baştan Başlamak Gerek Bazen / Şebnem Ferah

Hayatın her evresinde güzel anlarla beraber bir takım zorluklar da beraberinde geliyor. Ben de birçok kişi gibi, hayatımın 10’lu yaşlarında iyi bir eğitim alma mücadelesi verdim, 20’li yaşlar iyi bir iş edinmek ve hayatını beraber paylaşacağın doğru kişiyi aramakla, 30’lu yaşlar da aile kurmak, canından doğan canlara güzel bir gelecek oluşturmaya çalışmakla geçti. Tam 40’lı yaşlarda arkama dayanıp tüm bunları kısmen başarmış ve yolda olmanın tadına varacakken güzel ülkemin hali ve dünyanın haline (daha da fazla) yöneldi tüm algılarım…

Nasıl tam anlamıyla tadını çıkarabilirim ki işimin, ailemin, canlarımın başkaları işsizken, sevdiklerinden uzaktayken, haksızlığa uğramışken… Savaş nedeniyle insanlar evlerinden ayrılmak zorunda kalırken, bir anda anlamsız bir şekilde bir saldırıyla hayatını kaybederken, canım ağaçlar bir bir sökülürken, çirkin yapılar güzel şehrimin siluetini bozmuşken, nefes alacak alan kalmamışken… Para, hırs, anlam veremediğim bir sürü tuhaf şeyler değerlerin, doğanın, sevginin önüne geçmişken…

Bununla beraber daha önceki yazılarımı okuyanlar da bilir ki umutsuzluk bu bloğun amacı asla olmamıştır. Dolayısıyla tüm bunlara rağmen her güne, her ana “sil baştan” hayatı sıfırlayarak başlamalı, her anımızı dolu dolu yaşamalı, her ne çıkarsa yolumuza selam verip yürümeli, sil baştan sevmek, sevmek ve sevmek gerek... Güzelliklere, birbirimize tutunmak, her güne toprağa akan bir damlacık da olsa su gibi bir fayda sağlamak, bir çocuğu eğitmek, bir ağaç ekmek, birini sevindirmek gerek, umut kesmemek, vazgeçmemek…

Çok sevdiğim sanatçı Şebnem Ferah’ın – namı değer Şebo’nun - söylediği gibi, bazen “Sil Baştan” başlamak gerek, unutmak mümkün olmasa da, yüzümüzde hafif buruk da olsa bir gülümseme ile tünelin sonunda görünen ışığa doğru yürümek, azimle, umutla, sevgiyle, beraber el ele…

#silbaşta #umu #sevgi #tünelinucundakiışık