top of page

Adele – A Million Years Ago / Gelecek Güzel Günler İçin Hiçbir Zaman Geç Değildir…

  • sinemeyolculuk.com
  • Aug 31, 2018
  • 3 min read

Gençlik nedir? Daha gamsız bir hayat, umut dolu gelecek, hayaller… Geçmişinize dönebilseniz farklı yapacağınız şeyler olur muydu? “Sliding Doors” filmindeki gibi (Yönetmen: Peter Howitt Oyuncular: Gwneth Paltrow, John Hannah ve John Lynch) hayatınızdaki bir ana dönüp yeniden yaşamak ister miydiniz ve imkân olsa neyi farklı yapardınız?


Ah bu 40lı yaşlar! Sorgulama dönemi; geçmişi sorgulama, kalan hayatınızı yakalama çabaları… Bazı hayallerimize ulaşırken, belki bazı pişmanlıklar yaşama, bazı şeyler nasıl farklı olabilirdi diye merak etme dönemi. Görüyorum ki bazıları için de hayalleri rafa kaldırma veya vazgeçme dönemi… Artık bu saatten sonra olmaz ki, yapamam ki diyenlere koskoca Mimar Sinan, yeniçerilikten mimarlığa geçtiğinde 50 yaşındaydı demek gelir içimden. 99 yaşına kadar yaşamış ve bize başka kimsenin bırakamadığı kadar çok eser bırakmamış mıdır? Bir başka etkilendiğim ve bende yer etmiş olan kişilerden biri ise Ayşe Kulin’in romanı “Adı Aylin” kitabındaki Aylin Devrimel Radomisli Cates’dir. Biten bir evliliğin ardından 40 yaşında psikiyatrist doktor olması, 53 yaşında orduya yazılması yaşın bizi sınırlamaması gerektiğine yönelik bir örnek değil midir? Her hayalimize ulaşamasak, her isteğimizi yerine getiremesek de inanıyorum ki ömrümüzün son dakikasına kadar o yolda yürümeye devam etmeliyiz. Önemli olan ütopyaya varmak değil de o yolda yürümek değil midir?


Bir balık burcu olarak ne hayallerim var; İstanbul’a belediye başkanı olmak ve mahvedilen bu canım şehri özüne döndürmek, aslı olan cenneti gözler önüne sermek isterdim; ülkemdeki tüm imkânı olmayan çocukları okutabilmek ve onlara bir gelecek verebilmek, tüm çocukların acılarını silebilmek; sokak hayvanlarının hepsini korumaya almak, işkence görmeden mutlu yaşamalarını sağlamak ve karşılığında biz insanlara verdikleri o olağanüstü sevgiyle bezenmek… Bu hayallerin hepsine ulaşmam ne yazık ki mümkün değil ama denizyıldızı hikâyesindeki gibi birkaç denizyıldızını bile denize bırakarak kurtarabilsem, hiç yoktan iyi değil midir?


Çok beğendiğim Adele’in “A Million Years Ago” şarkısı da çocukluktaki hayallerle bugünkü düşüncelerimizin bir karşılıklı konuşması, sorgulaması gibi sanki. Harika sözler ve içli müziğin uyumu (ki bir dedikodu Ahmet Kaya’nın bir şarkısından esinlendiği yönünde?!), insanın tüylerini ürperten bir yorumla birleşince insanı çok etkileyen bir şarkı daha ortaya çıkmış…Yüzlerce kere dinleyebiliyorum. Beni en çok etkileyen cümlelerinden biri “I wish I could live a little more / Look up to the sky not just the floor”. Zaman zaman hayatımızda kendimizi aşağıya çeksek de, sevdiklerimizin desteği ve kendi gücümüzle toparlanıp tekrar mavi gökyüzüne bakıp yola devam etmemiz bu ömür yolculuğumuzda ne kadar değerli.


Bir başka kısmında da diyor ki “I know I’m not the only one / Who regrets the things they’ve done / Sometimes I feel it’s only me / Who never became who they thought they’d be”. İşte müzik ve şarkılar bana bu gücü hissettiriyor, yalnız olmadığımı anlama gücü. Henüz tam olarak olmak istediğim insan olamadım ama yalnız değilim. Şarkını devamında ise “I feel like my life is flashing by / All I can do is watch and cry” diyor. İşte bazen ağlamak, duygularınla buluşmak ve yeniden toparlanmak için iyi gelse de bunu sürdürmek yerine yola devam etmeyi seçiyorum. Bebek adımlarıyla da olsa adım adım yola devam etmeyi, dokunabildiğim kadar denizyıldızına dokunmayı, elimden geleni her geçen gün arttırarak yapmaya çalışmayı, hayallerime doğru bu uzun ince yolda yürümeyi seçiyorum. Ya siz ne seçiyorsunuz?

………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Million Years Ago

Adele

I only wanted to have fun Learning to fly, learning to run I let my heart decide the way When I was young

Deep down I must have always known That this would be inevitable To earn my stripes I'd have to pay And bear my soul

I know I'm not the only one Who regrets the things they've done Sometimes I just feel it's only me Who can't stand the reflection that they see

I wish I could live a little more Look up to the sky, not just the floor I feel like my life is flashing by And all I can do is watch and cry

I miss the air, I miss my friends I miss my mother, I miss it when Life was a party to be thrown But that was a million years ago

When I walk around all of the streets Where I grew up and found my feet They can't look me in the eye It's like they're scared of me

I try to think of things to say Like a joke or a memory But they don't recognize me now In the light of day

I know I'm not the only one Who regrets the things they've done Sometimes I just feel it's only me Who never became who they thought they'd be

I wish I could live a little more Look up to the sky, not just the floor I feel like my life is flashing by And all I can do is watch and cry

I miss the air, I miss my friends I miss my mother, I miss it when Life was a party to be thrown But that was a million years ago A million years ago

 
 
 

Commentaires


Seçilmiş Paylaşımlar
Son Paylaşım
Arşiv

© 2016  sinemeyolculuk

bottom of page